Πάθος για φιλία?!!

πηγή φώτο

Είναι ένα παιδί στη δουλειά, ο καλύτερος συνάδελφος που έχω γνωρίσει. Δεν έρχεται συχνά στο γραφείο και όταν έρθει έρχεται για να μιλήσει με τον άλλο δίπλα. Είναι φοβερά ευγενικός, λέει πάντα καλημέρα, μιλά φυσικά και με ενδιαφέρον στο συνομιλητή του. Ντύνεται πολύ ωραία και φτιάχνει όμορφα τα μαλιά του. Τέτοιο γλυκό και καλό άτομο δεν έχει δεύτερο εδωμέσα.

Οι περισσότεροι από τους υπόλοιπους μπαίνουν στο γραφείο, βλέπουν δύο άτομα και δεν λένε ούτε ένα γεια σε μένα... όταν δεν με χρειάζονται. Όχι ο Άνδρεας*. Ο Ανδρέας είναι φοβερό άτομο. Ειλικρινά δεν έχω ξανασυναντήσει το τελευταίο χρόνο άτομο τόσο άνετο και ενδιαφέρον σαν αυτό.

Και αυτό που σκέφτομαι είναι ότι θα ήθελα πολύ να ήμασταν φίλοι. Όχι απλά συνάδελφοι. Πρώτη φορά αισθάνομαι έτσι για άτομο. Αλλά πραγματικά νιώθω ότι θα κάναμε φοβερή παρέα και θα περνούσαμε καλά. Φυσικά ένα τέτοιο άτομο σίγουρα θα έχει ένα κάρο φίλους. Αλλά έτσι με έπιασε ένα πάθος για να γίνω φίλη αυτού του ανθρώπου. Είναι παράλογο άραγε; Δεν ξέρω αλλά τον συμπαθώ τρομέρα!!